oaoa xD - opowiadania (tak jakby xD)

oaoa xD

To kilka moich 'opowiadań' tak mnie wena złapała xD

1. Teraz.
Tak nagle.
Tak nagle coś ode mnie uciekło.
Tak szybko wyszło, nie zamknęło drzwi za sobą.
Wietrzy się miejsce, gdzie 'to' było.
Czeka, aż ktoś lub coś wejdzie i zamknie drzwi i zostanie w pokoju.
Zgasło światło.
Zgasła ostatnia świeczka.
Zapałki się zgubiły.
Prądu zabrakło.
Latarki nie ma w poblizu.
Meble się rozwalają.
Brudno, z pajęczynami.
Dawno nie odwiedzane.
Czeka cierpliwie aż ktoś wysprząta.
Jedyne
Co zostało, to obraz małej dziewczynki
Która jest ubrana w czarną sukienkę
I płacze
Za nią nic.
Pustka, przestrzeń.
Po przyjeżeniu się w obraz
Widać małe kropki
Małe, białe kropki.
Które okazały się bliskimi osobami dla dziewczynki.
Na których polegała i polega.
Kilka małych kropeczek na ogromnej przestrzeni.
Po jeszcze dokładniejszym przyjżeniu się w obraz
Można zauważyć niebieskie oko dziewczynki.
To znak, że miała oczy, że widziała co się dzieje, że widziała świat w kolorowych barwach.
Ale to tylko jedno oko jest niebieskie.
Na niebieskie oko nachodzi kosmyk blond włosów dziewczynki
Coś jej widok na świat zasłaniało.
Kosmyk ten zasłaniał widok na życie, zasłaniał dobre rzeczy, zasłaniał złe rzeczy.
Dziewczynka we fragmentach oglądała wszystkie dobre i złe rzeczy.
Raz kosmyk nie wrócił na oko.
Dziewczynka zobaczyła całą prawdę.
Zobaczyła to, co kiedyś kosmyk włosów jej uniemożliwiał oglądanie świata.
Pożałowała i też się ucieszyła.
Po dalszym przyjżeniu się w obraz można zobaczyć maleńkie drzewko.
Które było z nią w tych chwilach.
Było z nią wszędzie i zawsze.
Znało dziewczynkę bardzo dobrze.
Wyszła z jasności do ciemności.
Chciała wrócić do jasności.
Udało się?
Na chwilę.
Znowu wróciła.
Zrozumiała, że trzeba mieszkać też w ciemności.
Jasność to nie wszystko.
W jasności często.
W ciemności rzadko.
Jednak ciemnośc większą rolę odgrywało niż jasnośc.
Na wszystko.
Dziewczynka zrobiła sobie zdjęcie w ciemności.
Wywołała je.
Dała do ramki.
Powiesiła w pokoju na ścianie.
W pokoju, który był kiedyś czysty.
Powiesiła go i wyszła.
Nie wróciła do dziś.
Pokój został zaniedbany.
Nieodwiedzany.
W pokoju została tylko cisza, ciemność i obraz dziewczynki.
Klucz się zgubił.
Zamknąć się go nie da.
Można wymienić drzwi.
Lecz to za drogie.
Ktoś kiedyś wszedl do pokoju.
Wystraszyl się i wyszedł.
Czy jeszcze kiedyś ktoś wejdzie do niego?
Posprząta, rozświetli?
I zrobi sobie zdjęcie w jasności.
Tak dla odmiany.
I powiesi obok obrazu z dziewczynką?
A potem znowu wyjdzie...
Pokój znowu się zabrudzi.
Zgasną światła, świeczki.
Zgaśnie nadzieja.

Czy to ja na chwilę obecną?
Krótka odpowiedź
Tak.

2. Zgasło wszystko.
Zgasło to co chciałam by było zapalone.
Zapaliło się to co miało być zgaszone.
Czarny anioł dotknął białego.
Dotknełam szczęścia
Brudną ręką
Chyba pożałowałam.
Chyba się ucieszyłam.
Przez ten dotyk
Zmieniło się wiele rzeczy.
Zmieniłam się.
Lecz troche.
W internecie normalna.
W sobie przygnębiona.
Rozmyślająca nad jutrem?
Nie.
Rozmyślająca nad sobą.
Nad własną osobą.
Nad tym, co się stało.
Starać się wyjść z ciemności do jasności.
Bo w jasności jak i w ciemności nie można żyć
Bezprzerwy.
Czarny anioł uderzył białego.
Biały anioł upadl.
Aniol radości stracił przytomność.
Czarny się cieszył, że zmienił kogoś.
Że przeszkodzil komuś realizować plany.
Przeszkodził dążyć do celów.
Przeszkodził żyć.
Miał z tego satysfakcję.
Na ile?
Na ile godzin?
Dni?
Tygodni?
Miesięcy?
Lat?
Czy do końca życia?
Nie,
Ja nie chce tak.
Chce być znowu
Właśnie, kim?
Chce znowu być
Sobą?
Czarny anioł zeskoczył z drzewa.
Zrównał się z poziomem białego anioła.
Biały anioł powstał.
Anioły popatrzyły sobie w oczy.
Rozeszli się.
Raz jeden steruje osobą.
Raz drugi.
Jeden robi dobre rzeczy.
Uśmiech, szczęście i inne pozytywne uczucia.
Drugi robi odwrotność białego anioła.
Czyli czarny.
Smutek, płacz
i
pokazuje prawde?
Te gorszą prawdę?
Rozpadał się deszcz.
Anioły moknęły.
Parasola brak
Mokną.
Topią się.
Lecz
Topią się w swoich czynach
Jeden anioł przetrwał.
Który?
Ten, który potrafił kłamać.
Czyli czarny.
Biały ożyl.
Myślał
Co zrobił złego
Nie doszedł do wniosku.
Poszedł wymyśleć plan
Który miałby zniszczyć czarnego anioła.

Czekam na ten plan.

3. W ciemnym tunelu
Zapaliło się nagle światło.
Dąże w jego kierunku.
Podrodze przeszkody.
Podrodze smutek.
Podrodze szczęście.
Mijam wszystko.
Co przeżyłam.
Przy świetle
Orientuje się.
Że to cudowne światło.
To pociąg, który jedzie w moim kierunku.
Zaczynam się cofać.
Chcę uciec przed pociągiem.
Przed 'cudownym światłem'.
Biegne.
Przeszkody pod nogami
Utrudniają ucieczkę.
Przewracam się.
Jednak szybko wstaje.
Skręcam w jakąś inną ściezke.
Pociąg przejechał obok mnie.
Wyszłam z zaułka.
Pociąg dodał więcej przeszkód.
To co było dobre jest dobre.
To co było złe jest gorsze.
Otacza mnie.
Widzę smutek, szczęście, zło, dobro.
Pociąg jedzie dalej przed siebie, lecz już nie do mnie.
Do kogoś innego.
Ja tylko ide w miejsce, gdzie było 'to' światło.
Podrodze znowu przeszkody.
Więcej przeszkód.
Łatwiejszych i trudniejszych.
Zmierzam się z nimi.
Staram się wygrać.
Nie zawsze się udaje.
Wycofuje się, kiedy wiem że musze.
Idę dookoła.
Poszukując łatwiej drogi.
Spotkałam szczęście.
Spotkałam dobro.
Spotkałam uśmiech.
Spotkałam wszystko co dobre.
Taka droga jest jak marzenie...
Jednak
Nie można być ciągle wśród dobrych rzeczy.
To co dobre, skończyło się.
Zaczeło się zło.
Znowu problemy
Smutek, żal
Jakoś doszłam do miejsca
Gdzie było światło pociągu.
Otworzyłam drzwi.
Wyszłam na dwór.
Słońce, lekki wiatr
Po chwili znowu
Mocny wiatr, deszcz.
Ciemno
Co jakiś czas pioruny robią jasność.
Na ułamek sekundy.
Stoje i moknę.
Brak parasola.
Brak kryjówki.
Spadają na mnie krople deszczu.
Stoję i tonę w 'tym'.
Z nadzieją, że jeszcze się uda.
Zaczynam biec przed siebie w tym deszczu.
Nie poddam się tak łatwo.
Dobiegłam
Na ulicę.
Krople deszczu rozbijały się o asfalt.
Znak, że przenikają do środka.
Odezwą się za kilka chwil.
Za jakiś czas.
Wyjdą na mnie znowu.
Powróci to co było.
Znowu będe chciala uciec
Nagle na niebie pojawia się słońce
Które wygania chmury
Deszcz odchodzi
Zrobiło się ciepło
A ja stoje
Na tej ulicy
I nie wiem w którą strone iśc.
Poszłam
W strone słońca.
Dzień czy noc.
Idę, by dojśc do celu.
Zimno czy ciepło
Sucho czy mokro.
Idę
Bo chce.
Chcieć to móc.
Podrodze przeszkody znowu.
Teraz zmierzę się ze wszystkim.
Nie wycofam się.
Będę walczyć.
Czy będzie to bolało czy też nie
Przejde przez to
Bo musze.
Bo musze znaleść parasol
Który uchroni mnie przed kroplami deszczu
Które przenikają do mojego wnętrza.
Jest na końcu drogi.
Albo podkoniec.
W drodze jak się potknę o coś.
To wstane i nadrobie te kroki.
Chociaż na pewno i tak zwątpie w siebie.
Ale w połowie drogi nie mogę.
Nie będę się cofać.
Pójde dalej
Z mniejszą chęcią na odnalezienie parasola.
Z mniejszą chęcią na wygranie.
Ale dojde.
Jakoś.
Więcej przeszkód pod nogami
Przed oczami.
Przed sercem.
Idę, walczę.
Przegrywam, lecz idę na rewanż
Wygrywam.
I tak dalej.
Tak do końca.
Nie wiem kiedy jest koniec.
Idę prosto z nadzieją, że to jeszcze chwila.
Odnalazłam...
Starą gazetę.
Na jakiś czas zastąpiła mi parasol.
Wyrzuciłam ją po czasie.
Nie nadawała się do niczego.
Ktoś na drodze
Z parasolem.
Myślałam że to koniec drogi.
Jednak kiedy już byłam przy tej osobie
Ona znikneła.
Poszłam dalej
Historia się powtarza.
I tak w kółko
Jednak nie trace nadziei
Cierpliwie i wytrwale idę przed siebie.
Ślepy zaułek.
Cofać się musze znowu.
Skręciłam.
I poszłam znowu przed siebie.
Deszcz znowu się zaczał.
Inny.
Miły deszcz.
Taki chciałam.
Jak dziecko się ucieszyłam.
Ten deszcz dał mi energii.
Dał mi wiarę, że wytrwam.
Więc poszłam dalej z nową siłą.
Doszłam do dziurawej parasolki.
To zły znak.
Ale wziełam.
Przyda się.
Poszłam
Doszłam do

Tunelu i znowu to samo światło
Które okazało się pociągiem.
I od nowa wszystko.

---
Wybaczcie, ale tak jakoś mnie wzielo na pisanie tych bredni ;p

Justa

Wow oaoa bardzo oryginalne... Smile

poprostu dech w piersiach zapiera jak sie to czyta Smile

wspaniale i wyjatkowe...

Speed

Ciekawe czy to ty pisałaś... bo coś podobnego już gdzieś widziałem ... xD sss

oaoa xD

Ja pisałam xDD
na bloga xD
nie chcialo mi sie pisać normlanie to anpsiaalm te cosie o sobie xDDD

Speed

Haha... a to może i na blogu xD

wojtekfedunik

dobre;)